برآورد پارامترهای ژنتیکی و فنوتیپی صفات تولیدی وتولیدمثلی در بلدرچین

در تحقیق حاضر، ساختار ژنتیکی جمعیتی از بلدرچین ژاپنی موجود در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان از دیدگاه ژنتیک کمی و مولکولی مورد بررسی قرار گرفت. در بخش اول، پارامترهای ژنتیکی صفات اقتصادی با استفاده از روش حداکثر درستنمایی محدود شده با الگوریتم میانگین اطلاعات توسط نرمافزار برآورد شد. وراثتپذیری هر صفت با استفاده از مدل حیوانی تک صفتی ( با برازش اثرات ژنتیکی asreml مادری و محیط دائمی مادری) و همبستگیهای ژنتیکی و فنوتیپی بین صفات با استفاده از مدل حیوانی دو صفتی 0 ، صفات مربوط به ترکیب لاشه /44 -0/ برآورد گردید. وراثتپذیری صفات مربوط به وزن بدن در دامنه 07 0 برآورد شد. همبستگی ژنتیکی بالایی بین /55 - 0/ 0/63 و صفات مربوط به تولید تخم و تولید مثل 4 - 0/08 اوزان بدن در سنین مختلف، به جز همبستگی بین وزن تولد و وزن بدن در سنین دیگر مشاهده شد. همبستگی 0/34-0/ 0 برای سن 42 روزگی و در دامنه 98 /84-0/ ژنتیکی بین وزن لاشه و اجزای آن بالا و در دامنه 97 برای سن 91 روزگی بدست آمد. اما در حالتی که اجزای لاشه به صورت درصدی از وزن بدن محاسبه شد، از شدت این همبستگی کاسته شد و حتی در برخی صفات مثل درصد اجزای لاشه با درصد عضله ران، پشت و 0- بین درصد عضله سینه و درصد / 0- بین وزن لاشه و درصد عضله ران تا 62 / بال منفی بدست آمد ( 02 پشت). در تحقیق حاضر همبستگی ژنتیکی مثبتی بین وزن بدن با چربی داخل ماهیچه ای بدست آمد. همچنین رابطه ژنتیکی قابل توجهی بین چربی داخل ماهیچهای با چربی زیرپوستی و چربی محوطه شکمی مشاهده نشد. همبستگی ژنتیکی مثبت بالایی بین وزن بدن با میانگین وزن تخم و همبستگی منفی شدیدی بین سن بلوغ جنسی با تعداد تخم درجمعیت مورد مطالعه دیده شد. در بخش دوم، به منظور تعیین چند شکلی ژن پرولاکتین و ارتباط آنها با صفات وزن بدن و تولید مثل از 194 پرنده خونگیری شد. 24 جفت باز ایندل (حذف – اضافه) دراین ژن شناسایی گردید. چند شکلی ژن پرولاکتین فقط با تعداد تخم ارتباط داشت و با صفاتی نظیر وزن بدن، سن بلوغ جنسی و وزن بلوغ جنسی ارتباط معنیداری را نشان نداد. بر اساس نتایج این تحقیق، انتخاب برای افزایش وزن و کاهش چربی محوطه شکمی و چربی زیر پوستی ، باعث بهبود اجزای لاشه و افزایش چربی داخل ماهیچهای گردید. از طرفی انتخاب برای افزایش وزن در پرندگانی که برای تخم گذاری نگهداری میشوند منجر به ایجاد وزن مناسب در بلوغ جنسی گردید و توانست شرایط بدنی لازم برای افزایش تولید تخم با وزن بالا را فراهم نماید. همچنین انتخاب افرادی که ژنوتیپ مطلوب برای ژن پرولاکتین را داشته باشند نیز باعث افزایش تخمگذاری خواهد شد.